سلام به تموم دوست جونی های خودم

همه ی اون مهربونهایی که از بدو وبلاگ نویسی همراهیمون کردن

اونایی که در غم وشادی کنارم حسشون کردم

اونایی که واسه لحظه های درد وغم از گذاشتن تلفن همراهشون هم دریغ نکردن وراه  میانبر ارتباط رو هموار تر کردن

دیروز جشن شکوفه ها ی مدرسه باور (مدرسه دخترم ) بود ، اولین روز شروع آموزش رسمی خواندن ونوشتن ،گرچه دخترکم نرفته آموخته

مثلا دیروز در کلمه ی باباطاهر  روی دیوار یه بازارچه زیرگذر قسمت بابا را کاملا شناخته وبه من ومامان جوق یه بار   دیگه هوش مثال زدنیشو یادآوری کرد.

از اونجاییکه مدرسه شون با بقیه مدارس فرق داره معلمشون هم در اولین جلسه هم آدرس ایمیل ووبلاگشو بهمون داد وهم شماره تلفن همراشوکه این برای من واقعا جالب بود.